Ο ήλιος έλαμπε στον ουρανό ήταν ένα υπέροχο απόγευμα που ήθελα να απολαύσω, έτσι όταν γύρισα από την δουλειά αν και είχα μια δύσκολη μέρα πήγα μια βόλτα μέχρι την πλατεία , να πιω ένα καφεδάκι και να αφήσω τις ακτίνες του ήλιου να με ζεστάνουν.
Έκανα την συνηθισμένη μου στάση στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς ,ένα βιβλίο είναι πάντα μια καλή παρέα, άφησα το βλέμμα μου να περιπλανηθεί στο ράφι με τα βιβλία της ποίησης ,άπλωσα το χέρι μου και κατέβασα ένα βιβλίο τυχαία ήταν του ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ, το πήρα και πήγα για το καφεδάκι που έλεγα....άρχισα να το ξεφυλλίζω ,ο τίτλος από ένα ποίημα μου τράβηξε την προσοχή.....ο καφές τέλειωσε , ο ήλιος έδωσε τη σκυτάλη στο σκοτάδι ....γύρισα σπίτι....και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας....
ΑΦΗΣΕ ΛΕΥΤΕΡΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
Άφησε λεύτερα τα χέρια μου
και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
Άφησε τα δάκτυλά μου να τρέξουν
στους δρόμους του κορμιού σου.
Το πάθος -αίμα ,φωτιά,φιλιά-
με ανάβει με τρεμουλιαστές φλόγες.
Αλλά εσύ δεν ξέρεις τι είναι τούτο!
Είναι η καταιγίδα των αισθήσεων μου
που διπλώνει τον ευαίσθητο δρυμό των νεύρων μου
Είναι η σάρκα που φωνάζει με τις διάπυρες γλώσσες της.
Είναι η πυρκαγιά!
Και συ είσαι εδώ,γυναίκα σαν άθικτο ξύλο
τώρα που η καμμένη μου ζωή πετάει
προς το γεμάτο με άστρα, σαν τη νύχτα σώμα σου!
Άφησε λεύτερα τα χέρια μου
και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
Δεν είναι έρωτας,είναι επιθυμία που ξεραίνεται και σβήνει,
είναι καταιγισμός από ορμές,
προσέγγιση του απίθανου,
αλλά υπάρχεις εσύ,
υπάρχεις εσύ για να μου δώσεις τα πάντα,
και για να μου δώσεις αυτό που κατ έχεις ήρθες στη γη
όπως εγώ ήρθα για να σε περιέχω
για να σε επιθυμώ,
για να σε δεχτώ ..!
Σήμερα ήταν βραδιά ποίησης ,μια διαφορετική αλλά ευχάριστη πιστεύω νότα, θα τα πούμε ξανά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου