....ΑΦΗΣΕ ΛΕΥΤΕΡΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ....

Ο ήλιος έλαμπε στον ουρανό ήταν ένα υπέροχο απόγευμα που ήθελα να απολαύσω, έτσι όταν γύρισα από την δουλειά αν και είχα μια δύσκολη μέρα πήγα μια βόλτα μέχρι την πλατεία , να πιω ένα καφεδάκι και να αφήσω τις ακτίνες του ήλιου να με ζεστάνουν.
Έκανα την συνηθισμένη μου στάση στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς ,ένα βιβλίο είναι πάντα μια καλή παρέα, άφησα το βλέμμα μου να περιπλανηθεί στο ράφι με τα βιβλία της ποίησης ,άπλωσα το χέρι μου και κατέβασα ένα βιβλίο τυχαία ήταν του ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ, το πήρα και πήγα για το καφεδάκι που έλεγα....άρχισα να το ξεφυλλίζω ,ο τίτλος από ένα ποίημα μου τράβηξε την προσοχή.....ο καφές τέλειωσε , ο ήλιος έδωσε τη σκυτάλη στο σκοτάδι ....γύρισα σπίτι....και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας....

ΑΦΗΣΕ ΛΕΥΤΕΡΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ

Άφησε λεύτερα τα χέρια μου
και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
Άφησε τα δάκτυλά μου να τρέξουν
στους δρόμους του κορμιού σου.
Το πάθος -αίμα ,φωτιά,φιλιά-
με ανάβει με τρεμουλιαστές φλόγες.
Αλλά εσύ δεν ξέρεις τι είναι τούτο!



Είναι η καταιγίδα των αισθήσεων μου
που διπλώνει τον ευαίσθητο δρυμό των νεύρων μου
Είναι η σάρκα που φωνάζει με τις διάπυρες γλώσσες της.

Είναι η πυρκαγιά!
Και συ είσαι εδώ,γυναίκα σαν άθικτο ξύλο
τώρα που η καμμένη μου ζωή πετάει
προς το γεμάτο με άστρα, σαν τη νύχτα σώμα σου!

Άφησε λεύτερα τα χέρια μου
και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
Δεν είναι έρωτας,είναι επιθυμία που ξεραίνεται και σβήνει,
είναι καταιγισμός από ορμές,
προσέγγιση του απίθανου,
αλλά υπάρχεις εσύ,
υπάρχεις εσύ για να μου δώσεις τα πάντα,
και για να μου δώσεις αυτό που κατ έχεις ήρθες στη γη
όπως εγώ ήρθα για να σε περιέχω
για να σε επιθυμώ,
για να σε δεχτώ ..!


Σήμερα ήταν βραδιά ποίησης ,μια διαφορετική αλλά ευχάριστη πιστεύω νότα, θα τα πούμε ξανά....

...ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.....

Όταν η χαρά με τη λύπη ,το γέλιο με το δάκρυ, η γλύκα του φιλιού με τη πίκρα της απογοήτευσης μπλέκονται , μπερδεύουν τα συναισθήματα και φοβίζουν με τη δύναμη τους.
Μέσα στις συζητήσεις μας κάποιες ασήμαντες λέξεις για κάποιον κρύβουν τόσο νόημα και σημασία για τον άλλο που του δίνουν τροφή να σκεφτεί ,να αναλύσει ,να κλάψει , να προβληματιστεί,να χαρεί,να στεναχωρηθεί κι όλα αυτά έτσι απλά.....Λέξεις που αγγίζουν λεπτές πτυχές στο νου και τη ψυχή....που φορτίζουν συναισθηματικά και μας γεμίζουν ερωτηματικά....
Το μυαλό κάνει τα δικά του παιχνίδια και δίνει τις δικές του πολλές φορές αυθαίρετες ερμηνείες....όμως τι είναι αυτό που το προκαλεί?
Μη ψάχνεις ,άφησέ το να χαθεί μέσα στην απεραντοσύνη του νου....δεν πρόκειται απάντηση να βρεις γι' αυτό μη προσπαθήσεις ....Σταμάτα να πιέζεις το νου να βρει την αιτία και τα γιατί για το κάθε τι.....Άφησε... το αύριο να σου φέρει τις απαντήσεις....αν είναι κάτι που αξίζει θα φανεί διαφορετικά δεν πειράζει....ένα δάκρυ ακόμα θα χυθεί....
Μη περιμένεις....θα απογοητευτείς.....τα θέλω σου θα χαθούν μέσα στη δύνη των πρέπει ......Μη κοιτάς πίσω....μη προσπαθείς να μαντέψεις το αύριο...ζήσε το σήμερα...

...Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ....

Διάβασα κάτι που μου άρεσε και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. Είναι λίγη τροφή για το πνεύμα για να ξεφύγουμε από αυτά που βλέπουμε κι ακούμε καθημερινά και μας πνίγουν.


Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ....

Να καλλιεργείς σώμα,νου και πνεύμα

Ν' ανακαλύπτεις ότι ο παράδεισος είναι μέσα σου

Ν' αγκαλιάζεις το άγνωστο με ενθουσιασμό

Να πολεμάς το φόβο

Να δίνεις και να μη θυμάσαι

Να ταξιδεύεις από το μυαλό στην καρδιά

Να ξέρεις

Να βρίσκεις χρόνο

Να μην εγκαταλείπεις ποτέ την προσπάθεια

Ν' ανοίγεις την καρδιά σου

Να παθιάζεσαι μ' αυτό που κάνεις

Να ψάχνεις τις απαντήσεις.


Εύχομαι να έχουμε μια δημιουργική και ευχάριστη εβδομάδα .Μακάρι χιλιάδες αστέρια να βρίσκονται καθημερινά στο δρόμο μας και να τον φωτίζουν.

...Μια περίεργη μέρα.....

Μία μέρα ακόμη έφτασε στο τέλος της, οι ρυθμοί αρχίζουν να γίνονται πιο χαλαροί ,είναι η ώρα που αφιερώνω στον εαυτό μου ,ένα ποτηράκι κρασί για να φύγει η ένταση ,λίγο διάβασμα, αναζήτηση στο Ίντερνετ και μια ανασκόπηση της ημέρας που πέρασε.
Εκεί που καθόμουν οι δυνατές βροντές ,οι αστραπές και η δυνατή μπόρα που ξέσπασε ,τράβηξε τη προσοχή μου ,γενικά αυτά τα έντονα καιρικά φαινόμενα με τρομάζουν και μου δημιουργούν μια ανησυχία ,ίσως γι' αυτό να μη μου αρέσει κι ο χειμώνας .
Βγήκα λίγο στη βεράντα να δω τη βροχή και την μαυρίλα στον ουρανό που φώτιζε από τις αστραπές,δίνοντας στην ατμόσφαιρα μια αίσθηση μυστηρίου.
Οι σκέψεις μου έφυγαν ,άρχισαν το ταξίδι τους...σήμερα ήταν μια περίεργη μέρα ...συναισθήματα...λόγια....σκέψεις...αντιδράσεις που δεν μπορούσα να εξηγήσω...μια ένταση χωρίς αιτία.....ακόμα και τώρα που προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε δεν μπορώ.....το αστείο ...το σοβαρό...το θέλω ...το πρέπει...όλα μπλέκονται και στο τέλος αυτό που μένει είναι ένα μεγάλο "γιατί"...
Ίσως αύριο να είναι μια καλύτερη μέρα ....
Η μπόρα πέρασε ... μόνο ο θόρυβος από τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν πάνω στους βρεγμένους δρόμους.... θυμίζουν τι είχε προηγηθεί.
Η ώρα πέρασε ,τα μάτια αρχίζουν να κλείνουν...η κούραση της ημέρας σωματική και ψυχολογική γίνεται ορατή ....ώρα για ύπνο ....καληνύχτα....

...Μ' αρέσει να μην λέω πολλά....

Σήμερα το πρωί ,άκουσα στο ράδιο ένα τραγούδι που μου άρεσε πολύ, ο τίτλος του " Μ'αρέσει να μην λέω πολλά..." (Υπόγεια ρεύματα) και επειδή μ'εκφράζει απόλυτα ,μου έδωσε την αφορμή να σκεφτώ και να αναλύσω λίγο τον τρόπο της επικοινωνίας μας.
" Μ'αρέσει να μην λέω πολλά
Μ'αρέσει να κοιτάω ψηλά,
με τη σκιά μου να πετώ
να πιάνω αστέρια στο βυθό...."
Μου αρέσει να κάνω όνειρα ...να ψάχνω να βρω "αυτό" που κάνει τη διαφορά....το ουσιαστικό... Όμως μέσα στους καθημερινούς μας ρυθμούς ,τα προβλήματα και τις υποχρεώσεις μας ,έχουμε χάσει τη μαγεία και τη γοητεία που έχει η πραγματική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων.
Η επικοινωνία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας...συζητήσεις ,κουβέντες στη παρέα, με τους συναδέλφους, με τους φίλους, με την οικογένεια....
Αν κάτσουμε και μετρήσουμε τις λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά για να επικοινωνήσουμε με τους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε θα χάσουμε τον λογαριασμό...άπειρες...
Όταν όμως κάνεις το ίδιο για να δεις πόσες από αυτές έχουν ουσία και λένε κάτι από την ψυχή σου ....τότε θα δεις τη διαφορά....
Λόγια πολλές φορές του αέρα ,χωρίς κανένα νόημα ούτε για μας μα ούτε και για τους άλλους, λόγια που βγαίνουν από το στόμα χωρίς να έχουν περάσει από το μυαλό, λόγια που σκοπό έχουν να καλύψουν κενά.... όπως πχ η αμηχανία. Λόγια που απλά δημιουργούν φασαρία....
Όμως υπάρχει και τρόπος με τον οποίο μπορούμε να εκφράσουμε συναισθήματα και να στείλουμε ουσιαστικά μηνύματα χωρίς να υπάρχει λεκτική επικοινωνία, είναι η εξωλεκτική γλώσσα ,δηλαδή κάποια απλά και μικρά σημεία όπως η απόσταση που μας χωρίζει από τους συνομιλητές μας, η στάση μας, οι κινήσεις μας ,το άρωμα που φοράμε, το βλέμμα , η έκφραση του προσώπου μας.
Είναι όλα αυτά που κάνουν τη διαφορά και δίνουν μια αίσθηση μαγείας ,τρυφερότητας ενδιαφέροντος και ειλικρίνειας.
Το βλέμμα είναι μια κίνηση που αγγίζει από απόσταση ,το νιώθεις, είναι ένα σημάδι έλξης και βοηθά την προσέγγιση.
Το να κοιτάμε τον άλλον στα μάτια σημαίνει ότι βλέπουμε στο βάθος της ψυχής του.
Κι όταν συνοδεύετε από ένα χαμόγελο τότε συντελεί στη δημιουργία μιας ευχάριστης ατμόσφαιρας.
Δεν χρειάζονται τα πολλά λόγια , ας αφήσουμε τη ψυχή να μιλήσει και ίσως με κάποιο μαγικό τρόπο η επικοινωνία να γίνει καλύτερη και πιο ουσιαστική.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΛΙΓΟΣ ΗΛΙΟΣ...

Μετά από μια μουντή βδομάδα ,που το κυρίαρχο στοιχείο της ήταν η συννεφιά και ένα ξέσπασμα με δυνατή βροχή ,από την Παρασκευή το μεσημέρι μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου, που όπως μάθαμε δημιούργησε πολλά προβλήματα σε αρκετές περιοχές και κυρίως είχε δημιουργήσει μια κατήφεια και μια άσχημη ψυχολογία σε πολλούς, που είδαμε τόσο νωρίς να μας αποχαιρετούν οι ηλιόλουστες μέρες του Αυγούστου,σήμερα το πρωί πήραμε ξανά μια ανάσα αισιοδοξίας όταν ο ήλιος έκανε ξανά την εμφάνιση του και ζέστανε την ατμόσφαιρα και την ψυχή μας.
Κυριακή πρωί ,το καλύτερο ξύπνημα της εβδομάδας ,το ξυπνητήρι δεν χτυπά και το άγχος έχει πάρει ρεπό, κάποια στιγμή γύρω στις 9 πμ το μάτι ανοίγει από συνήθεια κοιτώ το ρολόι ,γυρίζω πλευρό και κάθομαι λίγο ακόμη στο κρεβάτι για να το απολαύσω. Επηρεασμένη από το καιρό της εβδομάδας θεωρώ πως η συννεφιά θα είναι πάλι παρέα μας ,αποφασίζω να σηκωθώ και να δω επιτέλους τι καιρό έχει, μόλις ανοίγω τη μπαλκονόπορτα αντικρίζω τις ακτίνες του ήλιου που πέφτουν μέσα στη βεράντα και το χαμόγελο έρχεται στα χείλη μου, αμέσως η ψυχολογία μου αλλάζει αρχίζω και σιγοτραγουδώ ,επιτέλους δεν έχουμε μια συννεφιασμένη Κυριακή κι έτσι μπορούμε να κανονίσουμε να πάμε κοντά στη θάλασσα για ένα καφεδάκι και να απολαύσουμε την ωραία μέρα.
Θα τα πούμε ξανά... πάω να απολαύσω τον ήλιο ,ελπίζω να κάνετε κι εσείς το ίδιο....
Εύχομαι να έχετε μια ευχάριστη μέρα.....

....Με χαμόγελο....

Κάθομαι στη βεράντα ,το αεράκι αρχίζει και γίνεται έντονο , ο ουρανός σκοτεινιάζει ,η ώρα της χαλάρωσης και του διαβάσματος δίνει την σειρά της στην ώρα της προετοιμασίας για την βδομάδα που ξεκινά.
Ένα ακόμη Σαββατοκύριακο με καλό καιρό τέλειωσε ,η τηλεόραση μας προετοιμάζει για την αλλαγή του καιρού ο οποίος απο αύριο θα μας δείξει την άλλη του πλευρά ,βροχές και πτώση της θερμοκρασίας τα κύρια χαρακτηριστικά του .
Όμως τα γεγονότα που θα ξεκινήσουν αυτή τη βδομάδα θα την χαρακτηρίσουν "θερμή" γιατί έχουμε την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, του eurobasket και της σχολικής χρονιάς.
Τα νεύρα μας θα δοκιμαστούν για μιά ακόμη φορά ακούγοντας όλους αυτούς στα παράθυρα που βγαίνουν και λένε λόγια μεγάλα και κούφια , μήπως κάποιος θα έπρεπε να τους πεί πως " Η σιωπή πολλές φορές λέει βαριές κουβέντες " και ίσως αυτή θα πρέπει να είναι η στάση μας προς όλους όσους μας κοροιδεύουν.
Το ενδιαφέρον μας θα στραφεί στην εθνική μπάσκετ που θα προσπαθήσει για το καλύτερο κι ελπίζουμε να τα καταφέρει για μια ακόμη φορά.
Επίσης πολλά "πρωτάκια" και οι γονείς τους ετοιμάζονται να κάνουν μια νέα αρχή στη ζωή τους και άλλα μεγαλύτερα παιδιά θα ξεκινήσουν για να φτάσουν στο τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με στόχο και όραμα την ένταξη τους στη τριτοβάθμια.
Με χαμόγελο και καλή διάθεση ας υποδεχθούμε τον φθινοπωρινό (μελαγχολικό) καιρό και τα νέα ξεκινήματα.

...ΑΛΛΑΓΗ ΕΠΟΧΗΣ.....

Μία νέα επόχη ξεκίνησε....το φθινόπωρο έκανε την εμφάνιση του... ευτυχώς εκτός από μερικές ώρες βροχής τα καιρικά φαινόμενα σταμάτησαν και συνεχίζει ο καλός καιρός που μας επιτρέπει ακόμη να κάνουμε βόλτες για καφεδάκι στις κοντινές παραλίες και να μας χαιδεύει ευχάριστα το καλοκαιρινό αεράκι που φυσά....
Παράλληλα όμως προσπαθούμε να μπούμε και στο κλίμα της εποχής που απαιτεί μια προετοιμασία για τη νέα περίοδο που ξεκινά...φθινόπωρο-χειμώνα...και τις υποχρεώσεις που έρχονται....
Σε μια τέτοια φάση ξεκίνησα να διαβάζω κάποιες προβλέψεις που μου είπαν πως πρέπει να προσέξω.......και σκέφτηκα να τις μοιραστώ μαζί σας (μη σας αφήσω στο σκοτάδι)
Aστρολογικά λοιπόν λένε πως ο Σεπτέμβρης θα είναι ένας δύσκολος μήνας ,
η δυσαρμονική όψη Ερμή -Άρη και η Πανσέληνος στις 4/9 προκαλούν μια εριστική διάθεση που πρέπει να προσέξουμε,
επίσης η ανάδρομη πορεία του Ερμή θα δυσκολέψει τις επικοινωνίες (δεν είδα κάτι καλύτερο στην ορθή πορεία του),
η αντίθεση Αφροδίτης - Δία προκαλεί συναισθηματικές εξάρσεις (δεν θα αντέξω άλλες...)
και η αντίθεση Ερμή- Ουρανού θα φέρει άγχη και ανησυχίες (λες και δεν είχα και πριν),αυτά ολοκληρώνουν τις όψεις που πρέπει να προσέξουμε (τον τρόπο δεν ξέρω....).

Εγώ ήδη ψυχολογικά .....είμαι μέσα στη μελαγχολία...γιατί φεύγει το καλοκαιράκι , η μέρα αρχίζει να μικραίνει και σκέφτομαι πως ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο σκοτεινός , συναισθηματικά..... βρίσκομαι σε μια κατάσταση επανάσταση ...δεν ξέρω τι θέλω....τι πρέπει....τι νιώθω ....τι φοβάμαι....ένα μπερδεμένο κουβάρι που προσπαθώ να βρώ την άκρη του.... επίσης γεμάτη άγχος και ανησυχία για καταστάσεις και γεγονότα της καθημερινότητας που θα γίνουν ακόμη πιο έντονα όταν αρχίσει η σχολική χρονιά (ο γιος μου πάει τρίτη λυκείου =πανελλήνιες).

Αυτό λοιπόν που ψάχνω δεν είναι να μάθω τις δυσκολίες που έτσι κι αλλιώς θα υπάρξουν αλλά να μπορέσω να βρώ τον τρόπο να τις χειριστώ έτσι ώστε να τις ξεπεράσω όσο πιο ανώδυνα γίνεται και με το μικρότερο ψυχολογικό και συναισθηματικό κόστος.