28-2-2010

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα μιας βδομάδας,ενός μήνα , μιας εποχής...κι αύριο όλα θ' αρχίσουν ξανά από την αρχή....Η άνοιξη φτάνει...η φύση προετοιμάζεται...τα λουλούδια ανθίζουν...Η διάθεση μας αλλάζει...

Ο χρόνος περνά γρήγορα κι αφήνει τα σημάδια του στο νου την ψυχή και το σώμα, για να μας θυμίζουν όλα αυτά που περάσαμε.....κάποιες φορές αυτό είναι ευχάριστο ...όμως υπάρχουν κι εκείνες οι στιγμές που όπως τ'αγκάθια στα τριαντάφυλλα μας πληγώνουν και κάνουν τη θλίψη να πνίγει την καρδιά...τα μάτια να βουρκώνουν..και οι σκέψεις να μην αφήνουν το μυαλό να ηρεμήσει....Ο Φλεβάρης είχε αρκετές τέτοιες στιγμές που με στενοχώρησαν....και με προβλημάτισαν...

....Λόγια...πράξεις...σκέψεις ...συναισθήματα....μπλέκουν τον ιστό της
καθημερινότητας και μας κάνουν άλλοτε να θυμώνουμε και να πικραινόμαστε...κι άλλοτε
μας κάνουν να έχουμε ανάγκη να ζήσουμε το δικό μας παραμύθι...να εμπιστευόμαστε την μαγεία της στιγμής.....να ψάχνουμε τα λόγια της ψυχής και της καρδιάς που τα λέει ένα φιλί...μια αγκαλιά....ένα βλέμμα....ένα χάδι....ένα χαμόγελο...ένα άγγιγμα....

Γιατί αυτά τα λόγια είναι αληθινά και δεν αφήνουν άσκοπες κι άκαιρες λέξεις να πληγώνουν και να προβληματίζουν χωρίς αιτία.....

....Ένα τραγούδι από τα αγαπημένα μου ...έτσι για να αρχίσει καλά ο Μάρτης....

Ξανά μαζί.....

" Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν..." και μένει μόνο η ελπίδα πως " τα καλύτερα έρχονται...."

Μετά από μια ευχάριστη ολιγοήμερη διακοπή , μακριά από τις καθημερινές μου συνήθειες αγαπημένες και μη , με την ψυχή μου γεμάτη νέες εμπειρίες, ωραίες εικόνες να πλημμυρίζουν το μυαλό και τις αναμνήσεις να με συντροφεύουν ,έφτασε η ώρα της επιστροφής στην καθημερινότητα...τουλάχιστον όσο αφορά την παρουσία ..γιατί το μυαλό θα βρίσκει αφορμές και αιτίες συνέχεια να ταξιδεύει και να χάνεται......
Οι βαλίτσες άδειασαν τα πράγματα βρήκαν την γνώριμη θέση τους στη ντουλάπα...τα μικρά αναμνηστικά στόλισαν το σπίτι....και όλα έγιναν όπως πριν.....

Άνοιξα το pc μου με λαχτάρα μετά από τόσες μέρες ...για να γράψω στο αγαπημένο μου ημερολόγιο ...για να μιλήσω με τους "φίλους" μου....να διαβάσω αυτά που είχαν γράψει....Είναι κάτι που μου αρέσει και μ'ευχαριστεί.....΄
Η απουσία μου λοιπόν αυτών των ημερών οφείλεται σ' ένα ταξίδι που έκανα στο εξωτερικό και ίσως κάποιος σκεφτεί...σιγά και τι έγινε ...όμως για μένα είναι σημαντικό γιατί ήταν το πρώτο μου ταξίδι....οι συνθήκες και οι υποχρεώσεις μου μέχρι τώρα δεν μου είχαν επιτρέψει να το πραγματοποιήσω...και η πρώτη χώρα που επισκέφτηκα ήταν η Ιταλία....Μιλάνο και Βενετία.....το λιγότερο που μπορώ να πω είναι πως πέρασα υπέροχα......Όμως την Ελλάδα δεν την αλλάζω με τίποτα....ωραία τα κανάλια...ωραίο το καρναβάλι τους , φανταστικές στολές...αλλά το χρώμα ...το κέφι....τα τοπία μας δεν τα είδα πουθενά.....Μιλάω πάντα με τις εμπειρίες και την άποψη που έχω σχηματίσει από αυτό το πρώτο ταξίδι.....Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να αποκτήσω και περισσότερες εμπειρίες ....από άλλες χώρες....

Στην τελευταία μου ανάρτηση είδα πως υπήρχε ένα σχόλιο από το φίλο JK O SKΡOΥΤΖΑΚΟΣ και με ρώτησε γιατί έχω διαλέξει το δελφινάκι για προφίλ μου...Διάλεξα λοιπόν το δελφίνι γιατί είναι το αγαπημένο μου και πιστεύω πως έχουμε κάποια κοινά χαρακτηριστικά ...τη παιχνιδιάρικη συμπεριφορά ,το ότι είναι φιλικά ,χαρούμενα ,συμβολίζουν την ελευθερία ,τη δύναμη, την αρμονία και τον αλτρουισμό και μάλιστα το έχω και σαν γούρι φορώντας το στο λαιμό μου .
Είναι σαν να έδινα λοιπόν κάποια ακόμα στοιχεία της προσωπικότητας μου ,χωρίς να τα γράφω.....Αυτός είναι ο λόγος της επιλογής μου....
Στο Υou tube μάλιστα έχω βρει κι ένα απίθανο βιντεάκι που γράφει το πως έβλεπαν και στη αρχαιότητα το δελφίνι .....

...Όμορφη μέρα ...

Μια όμορφη μέρα ξεκίνησε αν και συννεφιασμένη....όμως μέσα στη ζεστασιά του σπιτιού και την απόλαυση της ηρεμίας και της ξεκούρασης όλα είναι υπέροχα....Η προσμονή ενός ταξιδιού με κάνει να νιώθω ενθουσιασμό κι αυτό με κάνει χαρούμενη.....ήδη σήμερα ξεκίνησα τις προετοιμασίες...κι άρχισα να μετρώ ανάποδα....θα προσπαθήσω να μην αφήσω τίποτα να μου χαλάσει την διάθεση...λόγια..σκέψεις...αναλύσεις...παράπονα...ας περιμένουν ....μια ζωή αυτά μ΄ απασχολούν....χρειάζομαι και λίγο ξεκούραση....νέες εικόνες....νέα ενδιαφέροντα...νέο τρόπο σκέψης....





.......Μίλησέ μου με φωνή τρυφερή...
....μη χαλάσεις τη μέρα μου αυτή.....

...ΣΚΟΝΗ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ......

Παιχνίδια του μυαλού....σκέψεις που κυλούν σαν το νερό της βροχής....εικόνες που μένουν χαραγμένες στη μνήμη......συναισθήματα που ζητούν την ευκαιρία για να εκφραστούν.....ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις....ελπίδες κι όνειρα που πλημμυρίζουν την ψυχή.....Όλα μαζί φτιάχνουν ένα πάζλ....τα κομματάκια του σκόρπια εδώ κι εκεί..μπλέκονται....μπερδεύονται.....και σε κάνουν σιγά-σιγά να προσπαθείς να βρείς το πώς και το πού, το γιατί και το διότι....Χρώματα...σχήματα....μικρές αλλαγές...μεγάλες ευκαιρίες....
Κάτι τέτοιες στιγμές που χάνεσαι ...προσπαθώντας να βρείς κάποια λύση....μια τυχαία κουβέντα...ο τίτλος από ένα βιβλίο που κατα τύχη βρέθηκε δίπλα σου....ο στίχος από κάποιο τραγούδι....κάνει το μυαλό να σκεφτεί πιο ξεκάθαρα και να βρεί....αυτό που του λείπει.....Ένα τέτοιο τραγούδι είναι κι αυτό......



....Κλείνω τα μάτια ...κι ονειρεύομαι....ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΝΗ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ..
....τίποτα δεν διαρκεί για πάντα....

Λατρεύω αυτό το τραγούδι έχει υπέροχους στίχους...μεγάλες αλήθειες...χωρίς πολλά λόγια.... και καταπληκτική μουσική.....
Αφιερωμένο ........