Κυριακή 9 Μαΐου 2010

...Λύπη......


Αυτό που νιώθουμε όλοι μας αυτές τις ημέρες είναι λύπη...θυμός...αγανάκτηση...γι΄όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας....
Δυσάρεστα γεγονότα που έρχονται να ταράξουν την ήδη θλιβερή καθημερινότητά μας....
Ο θάνατος....η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής ...δεν μπορεί ν΄αφήσει κανέναν αδιάφορο...κι όταν μιλάμε για το χαμό νέων ανθρώπων....γίνεται τραγωδία....

Νιώθουμε λύπη....για τ΄άτομα που έχασαν την ζωή τους....συμπόνια για τις οικογένειες τους που βιώνουν το πένθος...την οδύνη της αναπάντεχης απώλειας....

Θυμό....γι΄αυτούς που έσπειραν το θάνατο...έτσι ξαφνικά....σε μια στιγμή...ένα χτύπημα τυφλής βίας....με λάθος στόχο....

Αγανάκτηση...γι΄αυτούς που μας οδήγησαν σ΄αυτή την κατάσταση....και ζητούν από εμάς να πληρώσουμε για τις δικές τους λανθασμένες επιλογές....για τα δικά τους λάθη....για τα δικά τους παιχνίδια εξουσίας και δύναμης....Αυτοί είναι ...για μια φορά ακόμη οι ηθικοί αυτουργοί .....κι ελπίζω αν και δεν το πιστεύω...τα θύματα αυτά
να είναι τα τελευταία....γιατί η βία γεννά βία.....

..............."Είναι ωφέλιμο να γίνεσαι σοφός κάτω από την επίδραση της λύπης"
(ΑΙΣΧΥΛΟΣ)....

.............Η λύπη είναι ένα συναίσθημα που κρύβει ..πόνο...στενοχώρια...και προκαλεί αρνητικές ψυχολογικές καταστάσεις όπως....μαρασμό...μελαγχολία....κατάθλιψη....χαλαρότητα...παθητικότητα...απαισιοδοξία....γι΄αυτό και θεωρείται ως στείρο και αρνητικό .....
Όμως...υπάρχει και η θετική του πλευρά...που οδηγεί στην ωρίμανση....την συνειδητοποίηση κάποιων πραγμάτων......και βρίσκει τρόπους διαφυγής προς την χαρά...

Η λύπη αποτελεί κομμάτι της ζωής ....κι έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε...
Δεν χρειάζεται ούτε να εκβιάσουμε τα συναισθήματα που γεννά ...ούτε να τα καταπνίξουμε....θα δακρύσουμε....θα κλάψουμε...θα θρηνήσουμε....κι όταν το βιώσουμε...τότε αυτό θα εκτονωθεί και θ΄αφήσει θέση για ν΄ανθίσει το χαμόγελο....
Οι αναμνήσεις ...ποτέ δεν θα χαθούν είναι μέρος του είναι μας...η εσωτερική μας λύπη μπορεί να διαρκεί μια ζωή....απλά η έντασή της αλλάζει....και ο τρόπος που την διαχειριζόμαστε......
Κάθε άνθρωπος...έχει διαφορετικό τρόπο...που βιώνει και αντιδρά στη λύπη και τη θλίψη....Όμως πρέπει να τη νιώσουμε ...γιατί η ενέργεια που συσσωρεύεται μέσα μας ..όταν την μεταθέτουμε ή την κρύβουμε...αυξάνεται και μεταβάλλεται σε θυμό και φόβο.....και μας δηλητηριάζει την ζωή...

....Δεν μπορείς ν΄απελευθερωθείς από ένα συναίσθημα....αν δεν το βιώσεις....και δεν μπορείς να το βιώσεις....αν δεν το κατονομάσεις... κι αν δεν το αναγνωρίσεις....δεν θα μπορέσεις να το θεραπεύσεις.....κι αν δεν το θεραπεύσεις ....δεν θα μπορέσεις να ζήσεις.....


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου