Η Σαντορίνη είναι φανταστική και φυσικά όταν λέω Σαντορίνη εννοώ τη Καλντέρα και την Οία , γιατί το υπόλοιπο νησί δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Η θέα με τα σπιτάκια που είναι χτισμένα στο γκρεμό και ο ρομαντισμός που εκπέμπει μαζί με την αγριάδα του τοπίου είναι μοναδικά.
Όταν έρχεται η ώρα για το ηλιοβασίλεμα τα χρώματα γίνονται υπέροχα κι όλοι προσπαθούν να βρούν την κατάλληλη στιγμή και θέση για ν απαθανατίσουν την μοναδικότητα του.
Είναι η στιγμή που τα συναισθήματα φτάνουν στο κόκκινο και ο νούς ταξιδεύει μέσα στην απεραντοσύνη του ουρανού και της θάλασσας, μέσα στα άδυτα της ψυχής για να βρεί τα μυστικά της.
Ο βραδυνός περίπατος μέσα στα δρομάκια στα Φηρά και οι εικόνες που γεμίζουν τα μάτια και ξυπνούν τις αισθήσεις, δίνουν φτερά στη φαντασία και την αφήνουν ελεύθερη να δημιουργήσει.
Έχω έρθει στο νησί αρκετές φορές κι είναι ένας αγαπημένος προορισμός.
Πιστεύω πως και κάθε χρόνο άν είχα την δυνατότητα να έρχομαι δεν θα έλεγα όχι. Γεμίζει την ψυχή μου και το μυαλό μου με δύναμη και ενέργεια.
Αρκετές φορές έχω αναρωτηθεί τι είναι αυτό που με κάνει να νιώθω έτσι και τελικά πιστεύω πως απλά εκφράζει την προσωπικότητα μου ,κρύβει στοιχεία του χαρακτήρα μου.
Το μυστήριο, ο ρομαντισμός, το απρόσιτο, η δύναμη του ηφαιστείου που κρύβει μέσα της και η ηρεμία που εκπέμπει όταν το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας γαληνεύουν την ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου